Verrocchio i rzeźby z połowy XV wieku w Muzeum Bargello
Sala Verrocchio i rzeźby z połowy XV wieku w Muzeum Bargello zawiera rzeźby pochodzące głównie z Galerii Uffizi, kolekcji Medyceuszy i Lotaryngii, wśród których wyróżnia się brązowy Dawid Verrocchio (1470).
Podobnie jak cały budynek, w 1574 roku sala była wykorzystywana jako więzienie. Następnie została odrestaurowana w 1865 roku i ozdobiona przez Gaetano White'a herbami niektórych florenckich rodzin.
Wśród prezentowanych dzieł, wszystkie przypisywane drugiej połowie XV wieku, są ważne prace Andrea di Michele di Cione, lepiej znanego jako Verrocchio. W sali znajduje się jego pierwsze dzieło rzeźbiarskie, popiersie bankiera Francesco Sassettiego, wyrzeźbione w latach 1464-1465, wczesne dzieło, ale z dobrze ukształtowanymi formami i charakteryzujące się ostrą wyrazistością oraz elegancją i surowością, które wyróżniają jego dojrzałe dzieła.
Najważniejszym i najbardziej znanym dziełem Verrocchia jest Dawid z brązu, wykonany około 1472-75 roku dla Medyceuszy i sprzedany do Signorii, aby umieścić go przy wejściu do Sala dei Gigli w Palazzo Vecchio. Posąg różni się od klasycznego modelu wykonanego przez Donatella głębokim realizmem, który harmonizuje dumę biblijnego bohatera z eleganckim kształtem i niezwykłą dbałością o szczegóły.
Jednak możemy zobaczyć portret Verrocchio Damy z bukietem, który ujawnia wirtuozerię artysty w subtelnych falach jej sukni, kręconych włosach, bukiecie kwiatów oraz w szlachetnym i surowym kształcie twarzy. Istnieje również polichromowany relief z terakoty przedstawiający Zmartwychwstanie Chrystusa, znaleziony na początku XX wieku w willi Medyceuszy i odrestaurowany dla Bargello w 1930 roku. Zawsze z tego samego okresu pochodzi drewniany krucyfiks, arcydzieło malarstwa i rzeźby, w którym widać niezwykłą staranność, z jaką mistrz wykończył obraz.
Wokół dzieł Verrocchio znajdują się prace niektórych z największych rzeźbiarzy tego okresu. Wśród nich liczne popiersia słynnych renesansowych osobistości: marmurowe popiersie Niccolò Machiavellego i terakota przedstawiająca mężczyznę w zbroi, oba przypisywane Antonio del Pollaiolo, popiersie Giovanniego de' Medici i Piero the Gouty, ojca Lorenzo de' Medici, wyrzeźbione przez Mino da Fiesole, popiersie portret Battisty Sforzy autorstwa Francesco Laurany i portret Pietro Melliniego autorstwa Benedetto da Maiano. Ponadto znajdują się tu również ważne dzieła, zarówno posągi, jak i płaskorzeźby autorstwa Antonio Rossellino.
