Szczęśliwe zakończenie dla Orfeusza i Eurydyki w Muzeum Bargello
Do 11 października w Muzeum Narodowym Bargello we Florencji można oglądać wystawę "The Ascent of Orpheus: Pomiędzy i poza reprezentacją i abstrakcją", która zawiera prace amerykańskiego artysty Adi Da Samraj. Jest to pierwsza wystawa współczesnego artysty w Bargello, prezentująca jego prace z suit Orpheus One i Linead One (2007) w dwóch galeriach z widokiem na dziedziniec.
Zmarły w 2008 roku Adi Da przez ponad czterdzieści lat badał nowe formy technologii cyfrowej, łącząc ją z płynnymi cechami i tworząc złożone i wyrafinowane grafiki. Samraj stworzył artystyczne ciało składające się z rysunków, obrazów, rzeźb oraz dużej i pionierskiej produkcji fotograficznej, wideo i cyfrowo skomponowanej. Od 2000 roku włącza swoje prace do zestawów, które gromadzą obrazy figuratywne lub abstrakcyjne.
Tematem wystawy jest powtórzenie mitu o Orfeuszu i Eurydyce, w którym, wbrew temu, co mówi mit, młody Orfeusz może wyprowadzić Eurydykę ze świata podziemnego. W tych pracach artysta użył podstawowych kolorów. Orfeusz jest reprezentowany przez niebieski, podczas gdy Eurydyka jest powiązana z czerwonym i żółtym (reprezentującym ciemną krainę cierpienia). Dwoje porusza się razem w kierunku białego światła jadącego wzdłuż podziemnego świata.
Na wystawie w Bargello dziewięć dużych paneli i projekcje multimedialne przedstawiają bohatera, który ze świata światła schodzi w ciemność, aby przywrócić ukochaną. Zwycięska wspinaczka staje się głównym tematem dwóch suit, w których antyk komunikuje się z cyfrowymi obrazami, tworząc ogromny efekt wizualny.
Prace, niektóre prezentowane tutaj po raz pierwszy, stanowią zakończenie projektu badawczego, który bada proces tworzenia form przy użyciu metod historycznej awangardy. Amerykański artysta przekracza klasyczną perspektywę i wybiera perspektywę, która eliminuje odległości i wypełnia je kolorem. Wybiera również abstrakcję, która z jednej strony stanowi przeciwwagę dla "Geomes", podstawowych geometrii kwadratów, kół i trójkątów; az drugiej strony "Lineads", linii swobodnie szkicowanych ręcznie. Rezultatem jest treść umieszczona w tajemniczej i znaczącej przestrzeni "pomiędzy i ponad reprezentacją i abstrakcją"
