Od Pałacu Kapitana Ludu do Muzeum Bargello

W swojej długiej historii Pałac Bargello pełnił różne funkcje i cele, wciąż pozostając w centrum życia miejskiego Florencji.

Na początku, kiedy został zbudowany, między 1255 a 1265 rokiem, we Florencji panował względny pokój między Guelphami i Ghibellinami, którzy ścierali się w ciągu ostatnich 50 lat i naprzemiennie rządzili miastem. Pałac był wykorzystywany jako siedziba Kapitana Ludu, który po raz pierwszy reprezentował roszczenia obywateli wobec Republiki. Kapitan Ludu, postać, która powstała wraz z ustanowieniem Florencji jako wolnej gminy, był przedstawicielem sił ludowych.

Po zwycięstwie Ghibellinów pod Montaperti w 1260 roku, pałac stał się siedzibą Podesty, który reprezentował cesarza Manfrediego. Jego funkcje dotyczyły kontroli miasta i zarządzania oraz poszanowania praw cesarskich. W tym czasie budynek stał się Pałacem Podesty. W kolejnych latach został rozbudowany i stał się tym, co znamy obecnie dzięki pracy Neri Fioravante. Następnie część pałacu, Wieża Volognana, była wykorzystywana jako więzienie i miejsce tortur.

Aż do 1502 roku, kiedy budynek został przekształcony, tym razem w Pałac Sprawiedliwości, kiedy Gonfaloniere Pier Soderini zastąpił postać Podestà postacią Rady Sprawiedliwości, aby uczynić postępowanie sądowe bardziej humanitarnym.

Wreszcie, wraz z Wielkim Księstwem Medyceuszy, pałac przyjął ostateczną nazwę Pałacu Bargello. Kosma I przekształcił go w 1574 roku w miejsce tymczasowego przetrzymywania, w którym osiadł Bargello, czyli szef straży Wielkiego Księcia. W tym momencie cały pałac został przekształcony w więzienie, a w jego salach zrealizowano cele do przetrzymywania więźniów. Zamurowano loggię i taras, zlikwidowano freski i usunięto rzeźby, aby przekształcić budynek w więzienie, ale także koszary, zbrojownię, sąd, siedzibę policji i punkt przesłuchań.

Pałac powrócił do swojego pierwotnego stanu, a także obecnego wyglądu, w 1859 roku, kiedy więzienie zostało przeniesione do dawnego klasztoru Murate, freski zostały przywrócone, a loggia została ponownie otwarta. Jakiś czas później, w 1865 roku, roku stolicy Florencji, pałac został ostatecznie przeznaczony do swojej obecnej roli, muzeum, w którym obecnie znajdują się światowe arcydzieła rzeźbiarskie florenckiego renesansu.