Nos Davida

Symbol Florencji i dzieło niezwykłej urody, Dawid Michała Anioła, znajdujący się w Galerii Accademia, jest jedną z najbardziej znanych i podziwianych rzeźb na świecie. Krąży wokół niego wiele oryginalnych historii, a jedna z nich, którą dziś opowiemy, dotyczy jego pięknego nosa.

Było to około 1504 roku, a młody Michał Anioł Buonarroti miał ukończyć swoje arcydzieło, marmurową rzeźbę o wysokości ponad 4 metrów przedstawiającą Dawida, biblijnego bohatera, który pokonał olbrzyma Goliata za pomocą procy, uwalniając Izrael od Filistynów. Posąg miał reprezentować Florencję i stać się jej symbolem, a następnie, zanim został odsłonięty, gonfalonier Republiki, Piero Soderini, postanowił odwiedzić Michała Anioła, sprawdzić jego pracę i przyjrzeć się posągowi.

Przy tej okazji Soderini nie mógł powstrzymać się od krytycznej uwagi: Nos Dawida wydawał się nieco za duży, ale gdyby rzeźbiarz spróbował go nieco zmniejszyć, z pewnością całe dzieło byłoby piękniejsze i bardziej harmonijne. Krótko mówiąc, zdemontował nikogo innego jak Michała Anioła.

Michał Anioł jest znany nie tylko ze swoich umiejętności, ale także z temperamentu, ale w tej konkretnej sytuacji potrafił być dyplomatyczny. Następnie podszedł do posągu, aby postępować zgodnie ze wskazówkami Soderiniego i zmniejszyć nos. Zanim jednak wszedł na drabinę, wraz z dłutem podniósł z ziemi garść pyłu i kawałków marmuru. Wszedł na drabinę i przystąpił do dłutowania nosa, zrzucając zebrany pył. Zwrócił się więc do Soderiniego z pytaniem, czy nos ma w tym momencie bardziej proporcjonalny rozmiar. Gonfalonier odpowiedział twierdząco i przypisał sobie zasługę udoskonalenia i tak już doskonałego Dawida.