Muzeum Narodowe Bargello: historia

Muzeum Narodowe Bargello jest największym muzeum rzeźby włoskiej, a także najważniejszym na świecie muzeum rzeźby renesansowej. Znajdują się tu arcydzieła Michała Anioła, Donatella, Ghibertiego, Celliniego, Giambologny, Ammannatiego i innych ważnych rzeźbiarzy, a także duża kolekcja sztuki użytkowej.

Pałac Bargello jest jednym z najstarszych budynków użyteczności publicznej we Florencji, którego powstanie jest ściśle związane z narodzinami społeczeństwa miejskiego. Po ukonstytuowaniu się Florencji w wolną gminę, rozpoczęciu bicia własnych pieniędzy i wkroczeniu w okres wielkiej ekspansji gospodarczej, nadano jej konstytucję, która obejmowała burmistrza i kapitana ludu. W związku z tym zbudowano ten budynek (około 50 lat przed Palazzo Vecchio), aby zapewnić godną siedzibę Kapitanowi Ludu.

Część wychodząca na via del Proconsolo jest najstarsza. Jej projekt Vasari przypisuje Lapo Tedesco, ojcu i mistrzowi Arnolfo di Cambio, który włączył istniejące struktury, w tym pałac i wieżę Boscoli, ale także inne domy i wieże florenckiej Badii.

Prace trwały prawie sto lat, z kolejnymi powiększeniami, które obejmowały budowę arkadowego dziedzińca, skali z balkonem powyżej i otwarcie eleganckich okien. Z biegiem lat zamieszki, pożary, klęski żywiołowe spowodowały poważne uszkodzenia budynku i wymagały wielokrotnych renowacji.

Pałac był sceną wydarzeń politycznych, w których ścierały się Papiestwo i Cesarstwo, Guelph i Ghibellines, był świadkiem stopniowego rozpadu instytucji republikańskich. W drugiej połowie XV wieku, wraz z zapewnieniem hegemonii Medyceuszy i przeniesieniem władzy politycznej do Palazzo Vecchio, stał się siedzibą Rady Sprawiedliwości, a od 1574 roku, pod rządami Cosimo I de' Medici, został przekształcony w więzienie miejskie. Od "Bargello" (szefa policji), który aresztował, przesłuchiwał i wykonywał wyroki, pałac zawdzięcza swoją dzisiejszą nazwę.

W 1786 r. Wielki Książę Piotr Leopold zniósł karę śmierci, a narzędzia tortur znajdujące się w budynku zostały spalone. Więzienia pozostały w użyciu do połowy XIX wieku, kiedy to zostały przeniesione do dawnego klasztoru Murate; w ten sposób rozpoczęła się całkowita renowacja budynku przez Francesco Mazzei.

Założenie Muzeum Narodowego Bargello nastąpiło w 1865 roku, podczas obchodów Dantego i jest wynikiem długiej i kontrowersyjnej transformacji. Od tego roku do pałacu sprowadzono wiele ważnych rzeźb renesansowych, w tym arcydzieła Donatello, Luca della Robbia, Michała Anioła, Verrocchio i Celliniego.

Dziś muzeum posiada niezwykłą liczbę dzieł rzeźbiarskich, dzięki czemu można powiedzieć, że dla miłośników sztuki renesansowej Bargello jest dla rzeźby tym, czym Uffizi jest dla malarstwa.