Gotycka Florencja w Galerii Accademia
Ostatnia sekcja Galerii Accademia poświęcona jest malarstwu od XIII do XV wieku we Florencji, z najstarszymi dziełami całej galerii podzielonymi na trzy sale. Jedna sala poświęcona jest malarstwu temperowemu i złotemu na drewnie z XIII i początku XIV wieku we Florencji, inna naśladowcom Giotta działającym we Florencji w połowie XV wieku, a inna braciom Orcagna.
Wszystkie te dzieła mają tematykę sakralną i pochodzą z kościołów i klasztorów w rejonie Florencji i Toskanii. W pierwszej sali, poświęconej malarstwu XIII i XIV wieku, możemy podziwiać dzieła sakralne toskańskich autorów, takich jak Pacino di Bonaguida, Maestro della Maddalena i Grifo di Tancredi. Pierwszym z nich jest Drzewo Życia (1305-10), największy panel sali przedstawiający Chrystusa ukrzyżowanego na drewnianym krzyżu, który jest Drzewem Życia. Drzewo to jest esencją zbawienia, wydaje dwanaście plonów rocznie i przynosi ludziom dary Boże, zgodnie z wersetami Apokalipsy (22.2). Na drzewie życia znajduje się dwanaście gałęzi, na których wiszą okrągłe owoce, które opowiadają historie z życia Chrystusa. Dzieło, pełne symboli i wykonane z wielką dbałością o szczegóły, miało inspirować do głębokiej medytacji.
W drugiej sali znajdują się dzieła florenckich malarzy, którzy byli naśladowcami Giotta, takich jak Bernardo Daddi i Taddeo Gaddi. Giotto odnowił średniowieczne malarstwo, wykazując zainteresowanie bardziej naturalistycznym przedstawieniem otaczającego świata, szukając "piękna w prawdzie". Z twórczości wielkiego toskańskiego mistrza prezentowany jest jedynie fragment fresku z głową pasterza, pochodzący z Badia Fiorentina. Z Bernardo Daddi możemy podziwiać duży malowany krzyż, który wyróżnia się rozmiarem. Duży krucyfiks przedstawia Chrystusa na krzyżu jako "Christus patiens", z ciężkim ciałem i zgiętymi nogami, zgodnie z ikonografią zapoczątkowaną przez Giotta na początku wieku. Innym ważnym malarzem był Taddeo Gaddi, który spędził dwadzieścia cztery lata w warsztacie Giotta. Znajdują się tu liczne wielopłatowe panele z historiami Chrystusa i św. Franciszka z bazyliki Santa Croce we Florencji, które pierwotnie zdobiły drewniane stalle chóru, a także małe przenośne święte ikony, wykonywane dla prywatnej pobożności.
Ostatnia sala zawiera obrazy na drewnie autorstwa braci Orcagna, którzy mieszkali we Florencji w XV wieku. Andrea, Nardo i Jacopo di Cione pracowali w dobrze prosperującym warsztacie należącym do najstarszego i najsłynniejszego z całej trójki, Andrei, noszącego przydomek "Orcagna", czyli Archanioł. Warsztat był bardzo znany we Florencji i otrzymywał zamówienia na rzeźby, obrazy i dzieła architektoniczne. Tutaj eksponowane są dwa ołtarze o wielkim znaczeniu, w szczególności jeden autorstwa Andrei di Cione, Zesłanie Ducha Świętego i jeden autorstwa Nardo di Cione, Trójca Święta. Pięćdziesiątnica przedstawia moment, w którym Duch Święty, symbolizowany przez białą gołębicę, zstępuje w postaci języków ognia na Apostołów, którzy zebrali się z Maryją. Trójca Święta zachwyca natomiast monumentalną oprawą centralnej części tryptyku, z imponującą postacią Boga Ojca błogosławiącego za Ukrzyżowanym Chrystusem i gołębicą Ducha Świętego. Głównym dziełem prezentowanym w sali jest majestatyczna Koronacja Dziewicy autorstwa Jacopo di Cione, odrestaurowana w 2011 roku i dopiero niedawno - w 2014 roku - przybyła do muzeum na wystawę.
