Pietro Bellotti - Nog een Canaletto te zien in Venetië
Ca 'Rezzonico, een museum en een symbool van de achttiende eeuw in Venetië, organiseert het initiatief "Archieven van de landschapsschilderkunst", gewijd aan een van de beroemdste en meest geliefde schildergenres van de achttiende eeuw, de protagonisten en de verschillende specifieke aspecten ervan.
Voor de eerste van deze evenementen is de hoofdpersoon, tot 28 april, Pietro Bellotti, neef van Canaletto en jongere broer van Bernardo Bellotti.
Lange tijd werd Pietro Bellotti beschouwd als een marginale landschapskunstenaar, maar recente studies hebben hem een onverwachte en belangrijke rol toebedeeld in de Venetiaanse kunst van de achttiende eeuw. Hij werkt namelijk de uitvindingen van Canaletto uit in een onafhankelijke en persoonlijke stijl en breidt het traditionele Venetiaanse repertoire uit met landschappen van de grote Europese steden en enkele architectonische capriccios.
Ca 'Rezzonico biedt voor het eerst, in de spectaculaire zalen op de eerste verdieping, onderdak aan 45 werken van Pietro Bellotti die zijn artistieke pad reconstrueren, waarbij zijn brede figuratieve repertoire zorgvuldig wordt gedocumenteerd aan de hand van schilderijen die bijna volledig afkomstig zijn uit privécollecties in Europa en de V.S. en enkele schilderijen die bewaard worden in musea zoals het Yale Center of British Art en het Mauritshuis in Den Haag. De tentoonstelling omvat ook een groep van 17 schilderijen met uitzichten op grote Europese steden, waarvan sommige op de achterkant zijn gesigneerd door de kunstenaar en kunnen worden beschouwd als "pilot paintings" die vanaf 1952 de herontdekking van de kunstenaar mogelijk hebben gemaakt.
Geboren in Venetië in 1725, werd hij op 16-jarige leeftijd ingeschreven als leerling in de werkplaats van zijn broer. Daarna verhuisde hij naar Genua en naar Frankrijk, met name naar Toulouse, dat hij koos als zijn woonplaats. In Frankrijk maakte Bellotti gebruik van het feit dat hij tot de familie Canaletto behoorde en noemde zichzelf "Pietro Bellotti of Caneletty". Hier begon hij zijn stijl te ontwikkelen, onafhankelijk van het bekende familielid.
De fysieke afstand tot Venetië verwijderde Pietro echter niet - vanuit artistiek oogpunt - van de Venetiaanse school. Hij behield het vermogen om een plaats met grote vaardigheid in te kaderen, ook al schilderde hij, in tegenstelling tot zijn oom, niet in persoon maar vanaf prenten. Enkele voorbeelden zijn schilderijen die de meest klassieke uitzichten van Venetië weergeven, maar ook schilderijen die meer bescheiden landschappen van de stad en het achterland weergeven.
De Europese picturale ervaringen werden later duidelijk in de schilderijen die Nederland, Wenen en andere Europese steden weergeven. De capriccios daarentegen, in orthodox Venetiaanse stijl, staan vol artistieke monumenten die opduiken uit plaatsen die normaal gesproken door water worden gekenmerkt.
De tentoonstelling is natuurlijk ook een gelegenheid om een van de beroemdste gebouwen van Venetië te ontdekken of herontdekken, het symbool van de achttiende eeuw, dat naast de huidige tentoonstelling belangrijke schilderijen herbergt van Canaletto, Francesco Guardi, Pietro Longhi, Tintoretto en Tiepolo.
