Andy Warhol - Een Amerikaanse geschiedenis in Pisa

"Pop-art is een manier om van dingen te houden", zei Andy Warhol, een kunstenaar die als geen ander de tegenstrijdigheden van de Verenigde Staten volledig heeft belichaamd. Door de grote seriethema's die zijn werken hebben gekenmerkt, kan men in feite de evolutie van een hele natie observeren, van sterrendom tot journalistiek nieuws, tot de voorwerpen die het meest gebruikt worden in de consumptiemaatschappij.

Kijken naar de werken van Warhol betekent ook, door de lens van zijn kunst, kijken naar de gebeurtenissen die de Amerikaanse geschiedenis en zelfs de wereld hebben geschokt: van de serie gewijd aan de Most Wanted Men to Gun, van Knives tot de serie Electric Chairs, van portretten van Marilyn Monroe en Liz Taylor tot die van Mao en Richard Nixon en de beelden van de moord op John Kennedy.

Dit najaar wijdt Pisa de tentoonstelling "Andy Warhol - An American History" aan Andy Warhol, die tot 2 februari te zien is in het Blauwe Paleis met 150 werken (waaronder 20 polaroid). De tentoonstelling brengt in Italië werken van over de hele wereld, vooral uit het Andy Warhol Museum in Pittsburgh en andere historische collecties in Europa.

De tentoonstelling opent met de zelfportretten waarin de kunstenaar zijn gezicht 'iconiseert', die uit de jaren zestig, waarin hij zichzelf portretteert als een bedachtzame intellectueel, en die met de zilverkleurige pruik uit de laatste periode.

Daarna gaat de tentoonstelling verder met een onderdompeling in het Pop-seizoen (1962-1968), vertegenwoordigd door dertig werken waaronder het grote raamwerk van de dollar, de dozen Brillo zeep en de blikjes Campbell's Soup.

Mis ook het tweeluik van 13 Most Wanted Men en de serie gewijd aan de elektrische stoel niet, de schilderijen van Guns and Knives, de beroemde coverafbeelding van het boek "Gomorra" van Roberto Saviano.

Sommige foto's en werken getuigen van de agressie waarbij de kunstenaar ernstig gewond raakte en bijna voor dood werd opgegeven, in 1968 door de handen van een gestoorde. Deze ervaring wordt getoond door een aantal foto's van zijn buik, genomen door Richard Avedon en gepubliceerd door de kranten van die tijd, naast het grote schilderij met de titel Skull.

Dan natuurlijk de iconen: allereerst Marylin in de historische reeks van tien en in twee zwart-wit versies, maar ook de grote schilderijen van Liz Taylor, Mick Jagger, Joseph Beuys, Troy Donahue en foto's van Francis Bacon, John Lennon en Yoko Ono, Keith Haring, de 16mm film met Marcel Duchamp, Dali, Lou Reed, Bob Dylan, Dennis Hopper en anderen.

Maar ook de politiek was niet immuun voor zijn spektakel. Zo wordt de politieke moord op John Fitzgerald Kennedy uiteindelijk vereenzelvigd met het tragische masker van Jacqueline Kennedy, terwijl Mao het onderwerp wordt van een van zijn populairste werken.

Dan gaan we over naar een later creatief seizoen. Hier nemen Eggs and Yarns de vorm aan van reusachtige abstracte schilderijen. In andere werken vindt hij de mythologie van Amerika opnieuw uit, zoals op het doek Myths, waarop hij Superman en Mickey Mouse, de kerstman en Dracula, de Mami uit "Gone with the Wind" en de boze heks uit "Wizard of Oz" samenbrengt, en ook zichzelf in de rol van The Shadow.

De tentoonstelling heeft een ruimte gewijd aan de gebeurtenissen die zijn tijd hebben gekenmerkt, zoals de tragedie van de aardbeving in Napels, hier vertegenwoordigd door twee enorme doeken. Tot slot eindigt de tentoonstelling met een van de ontelbare briljante uitvindingen van Warhol, het beroemde behangpapier versierd met koeienkoppen.