Kandinskij's meesterwerken in het Palazzo Reale in Milaan
Van 17 december 2013 tot 4 mei 2014 is in het Koninklijk Paleis in Milaan een grote monografische overzichtstentoonstelling van het werk van Kandinskij te zien met meer dan 100 werken uit de collectie van het Museum Centre Pompidou in Parijs.
De tentoonstelling illustreert het werk van de kunstenaar en verkent, aan de hand van zijn levenservaringen, zijn reizen en relaties met andere kunstenaars uit zijn tijd, de spirituele revolutie en artistieke productie waarvan hij de protagonist was. Dit grote retrospectief dat de Lombardische hoofdstad wijdt aan de Russische meester is niet alleen een eerbetoon aan de schilder en theoreticus, maar probeert ook licht te werpen op de uniciteit en de emotie die de werken van de Russische kunstenaar uitdrukken.
Kandinskij was in staat om verschillende vormen van creatief werk (zoals schilderkunst, muziek, volks- en kinderkunst) te combineren en zo de scheidslijnen van de verschillende artistieke denkrichtingen te overbruggen. Dit begon met zijn eerste ervaringen in Rusland, voornamelijk gekenmerkt door portretten en traditionele onderwerpen, tot de progressieve vereenvoudiging en stilering van vormen; vanaf de ervaring in het Bauhaus in Weimar tot in de jaren '30.
Kandinskij wordt beschouwd als de grondlegger van de abstracte schilderkunst en is een belangrijke stap in de picturale evolutie van de twintigste eeuw. Samen met Franz Marc, Paul Klee en anderen richtte hij in 1912 de groep "De Blauwe Ruiter" op, met als doel de moderne kunst te promoten door middel van een speciale relatie met muziek. Dit laatste, samen met spirituele en symbolische associaties van kleur, moest in feite rechtstreeks tot de ziel van de toeschouwer doordringen.
Het bezoek aan het Palazzo Reale in Milaan is daarom gestructureerd als een symfonie van punten, lijnen, oppervlakken en kleuren, waarbij elk item zijn eigen zeer specifieke en symbolisch-communicatieve functie van muziek heeft. De werken van Kandinskij stralen een gevoel van evenwicht en innerlijke rust uit (misschien werden ze daarom in 1937 door Adolf Hitler wel als ontaarde kunst bestempeld), wat wordt weerspiegeld in de zorgvuldig ontworpen composities en kleuren, waarin elke tint en vorm overeenkomen met heldere klanken en verschillende timbres van muziekinstrumenten.
De kunst van Kandinskij, die eenvoudig en licht lijkt, is eigenlijk een ingewikkeld spel van partituren, gespeeld door een onzichtbaar orkest dat de bezoeker met danspasjes van het ene werk naar het volgende brengt. In het Palazzo Reale in Milaan worden bezoekers daarom niet alleen opgeroepen om de kunst van Kandinskij te observeren, maar ook om ernaar te luisteren en het in de eerste persoon te "beleven".
