Van Paleis van de Kapitein van het Volk naar Bargello Museum
Gedurende zijn lange geschiedenis heeft het Paleis van de Bargello verschillende functies en doelen gehad, maar het is nog steeds het middelpunt van het stadsleven van Florence.
In het begin, toen het gebouwd werd, tussen 1255 en 1265, was het in Florence een periode van relatieve vrede tussen de Welfen en de Ghibellijnen die in de afgelopen 50 jaar met elkaar in conflict waren geraakt en elkaar afwisselden in het bestuur van de stad. Het paleis werd gebruikt als zetel van de Kapitein van het Volk die, voor het eerst, de eisen van de burgers tegenover de Republiek vertegenwoordigde. De Kapitein van het Volk, een figuur die in het leven werd geroepen met de oprichting van Florence als vrije gemeente, was de vertegenwoordiger van de volkskrachten.
Na de overwinning van de Ghibellijnen bij Montaperti in 1260 werd het paleis de zetel van de Podestà, die de keizer Manfredi vertegenwoordigde. Zijn functies hadden betrekking op de controle van de stad en het bestuur en de naleving van de keizerlijke wetten. Op dat moment werd het gebouw het Paleis van de Podestà. In de jaren daarna werd het uitgebreid tot wat we nu kennen dankzij het werk van Neri Fioravante. Vervolgens werd een deel van het paleis, de Toren Volognana, gebruikt als gevangenis en martelplaats.
Dit tot 1502 toen het gebouw werd getransformeerd, dit keer in het Paleis van Justitie, toen Gonfaloniere Pier Soderini de figuur van de Podestà verving door die van de Raad van Justitie om de gerechtelijke procedures humaner te maken.
Uiteindelijk, met het Groothertogdom van de Medici, kreeg het paleis zijn definitieve naam Paleis van de Bargello. Cosimo I veranderde het in 1574 in een tijdelijk onderkomen voor de Bargello, het hoofd van de Garde van de Groothertog. Op dat moment werd het hele paleis omgetoverd tot een gevangenis en in de hallen werden cellen gerealiseerd voor de gevangenen. De loggia en het terras werden ommuurd, fresco's werden verwijderd en de beelden verwijderd om het gebouw te transformeren in een gevangenis, maar ook kazerne, wapenkamer, rechtbank, hoofdbureau van politie en de verhoorkamer.
Het paleis keerde terug naar zijn oorspronkelijke staat, en ook naar zijn huidige aspect, in 1859 toen de gevangenis werd verplaatst naar het voormalige klooster van de Murate, fresco's werden gerestaureerd en de loggia werd heropend. Enige tijd later, in 1865, het jaar van de hoofdstad van Florence, kreeg het paleis eindelijk zijn huidige functie, die van museum dat nu onderdak biedt aan 's werelds meesterwerken van de Florentijnse Renaissance op het gebied van beeldhouwkunst.