Michelangelo's werken in het Bargello Museum

Het Bargello Museum in Florence herbergt belangrijke meesterwerken van de beroemdste beeldhouwer uit de Renaissance. We hebben het natuurlijk over Michelangelo Buonarroti, die zijn eigen zaal in het museum heeft.

Het museum bevat met name enkele vroege werken van de meester: de Bacchus (1497) en de Tondo Pitti (1504). De Bacchus is het eerste beeldhouwwerk dat Michelangelo maakte toen hij 22 jaar oud was. Het is een van de zeldzame profane onderwerpen van de kunstenaar, een figuur van dronkaard die wankelt, bijna in evenwicht op één voet, gemodelleerd naar de klassieke beelden. Het is een marmeren sculptuur in opdracht van kardinaal Raffaele Riario. Het werk werd later afgewezen door de kardinaal en gekocht door Jacopo Galli, die het op de binnenplaats van zijn huis plaatste. Het beeld roept de heidense mythe van Bacchus op, hier voorgesteld als een "jonge dronken god" die wankelend een trofee opeist terwijl achter hem een kleine sater, zittend op een boomstam, sluw van zijn dronkenschap profiteert om de druiven te proeven die hij met zijn linkerhand vasthoudt.De Bacchus is op een natuurlijke manier gemaakt, als een kind dat onzeker naar voren komt vanwege zijn dronkenschap.

Met de Tondo Pittischakelen weover naar een religieus onderwerp, het bas-reliëf, deels onvoltooid, stelt in feite de Madonna met kind en de jonge Johannes voor. De tondo dateert uit de jaren dat Michelangelo aan de David werkte, maar ook tijd had voor een winstgevende privéopdracht. Dit werk werd in feite uitgevoerd voor Bartolomeo Pitti. In 1823 werd het gekocht door de Florentijnse galeries en in het Uffizi geplaatst, en pas in 1873 vond het zijn definitieve plaats in het Museum van de Bargello. De tondo stelt Maria voor, die met een open boek op haar knieën wegkijkt in de verte, alsof ze mediteert over het lot van haar zoon die net is gelezen in de profetieën van de Heilige Schrift. Het kind leunt op haar in een levendig contrast, op de achtergrond verschijnt Johannes. De spil van de hele compositie is Maria die zich voorover lijkt te buigen om het beste uit de ronde ruimte te halen, maar die de indruk wekt eruit te willen stappen.

Een ander werk van Michelangelo bewaard in het Museum van de Bargello is de David-Apollo, daterend uit 1530-32, gesneden voor Baccio Valori, en vervolgens overgegaan in de collectie van Cosimo I. Het werk werd gedeeltelijk voltooid aan de achterkant, en het toont een ruw oppervlak, de beroemde "onvoltooide" typisch voor Michelangelo. De onvolledigheid van het beeld maakt het niet mogelijk om het onderwerp precies te identificeren. Voor Vasari is het een Apollo die een pijl uit de pijlkoker neemt, terwijl het in de inventaris van Cosimo I wordt herinnerd als een David, vandaar de dubbele naam die aan het beeld is toegekend. Volgens sommige bronnen zou het kunnen dat Michelangelo aan het project was begonnen met de bedoeling om een beeld van David te maken, maar dat hij tijdens het proces van gedachten was veranderd en hem in een Apollo had veranderd. Het werk toont een volledig naakte jonge man, in een complexe twist. In het gezicht is een gevoel van melancholie of misschien zelfs spijt te zien.

Het laatste werk is Brutus, een buste uit 1539 gemaakt op verzoek van kardinaal Niccolò Ridolfi. De beslissing om een Brutus, de moordenares van Julius Caesar, te snijden was gekoppeld aan de politieke gebeurtenissen van die jaren. Lorenzino de 'Medici had in 1537 Alessandro de' Medici vermoord en daarmee een belangrijke bijdrage geleverd aan de bevrijding van de Medici suprematie en de geboorte van een nieuwe regering mogelijk gemaakt. Stilistisch doet het werk sterk denken aan de antieke beelden. De Bruto doet tegelijkertijd denken aan andere werken van Michelangelo, zoals de David. Als je naar het beeld kijkt, zie je zijn geconcentreerde en nerveuze uitdrukking. Al het gezichtsdetail en de uitstekende draperie van Bruto's gewaad maken dit een van de populairste werken van Michelangelo.