De mythe, het heilige, het portret in de Palatijnse Galerij in Florence
Tot 31 augustus is in de Sala delle Nicchie in de Palatijnse Galerij de tentoonstelling "De mythe, het heilige, het portret, schilderijen uit de depots van de Palatijnse Galerij" te zien, een bloemlezing van belangrijke kunstwerken die verzameld zijn dankzij de familie Medici en de diepe band die deze familie had met de stad Florence, waar ze hun schatten nalieten "als versiering van de staat, voor openbaar nut en om de nieuwsgierigheid van buitenlanders te wekken".
Er worden 19 schilderijen getoond die de geschiedenis weergeven van plaatsen, paleizen en villa's van opdrachtgevers die ze aanboden aan de meest populaire schilders van dat moment, of die ze aankochten om hun collecties te verrijken.
De tentoonstelling is verdeeld in vier verschillende secties die een pad markeren dat de meest voorkomende thema's voor de smaak van verzamelaars in de jaren 1560-1650 illustreert. Het centrale schilderij onder de tentoongestelde werken is Hercules en de Hydra van Lerna door Guido Reni, gedateerd rond 1638-40. Het werk komt uit de collectie van kardinaal Giovan Carlo in het Casino Mediceo in Via della Scala. Het schilderij stelt de held Hercules voor, het maximale symbool van kracht in het Medici tijdperk. Zelfs de twee doeken met Tarquin en Lucretia van Simone Sprockets kunnen worden gerelateerd aan de mythe en zinspelen op vrouwelijke kuisheid en standvastigheid.
Een andere sectie, gewijd aan de Heilige Verhalen, toont onderwerpen uit het Oude en Nieuwe Testament, ontworpen door Vlaamse kunstenaars zoals Frans Floris, en Italiaanse kunstenaars zoals Artemisia Gentileschi en Jacopo Ligozzi uit Verona.
Een derde deel is een kort eerbetoon aan Don Lorenzo de' Medici, de zoon van Ferdinando I en Christine van Lotharingen. Bekend als een verfijnde en aandachtige kunstliefhebber, toegewijd aan de beschermheer van de grootste denkers van zijn tijd, bestelde Don Lorenzo verschillende werken voor zijn huis, de Villa Petraia. Hier vielen buitengewone werken op zoals het grote doek met "Orlando in de grot van de Brigand" en een serie ovalen met Hylas, Zephyr en Youth in a Blue Doublet en de Allegorie van de Komedie.
Tot slot wordt in de laatste sectie het Portret getoond, als uitdrukking van familie- en politieke banden, maar ook als geschenk of symbool van de morele deugden van de geportretteerde. Er worden vijf schilderijen tentoongesteld: Gaston van Orléans, Henrietta Maria en Elizabeth, de jongere kinderen van Maria de' Medici en Hendrik IV van Frankrijk, samen met Cosimo III de' Medici en Margherita de' Medici als Heilige Margaretha, uitgevoerd door twee van de meest vooraanstaande specialisten in het genre, Frans Pourbus de Jonge en Justus Suttermans.
De portretten tonen enkele van de belangrijkste momenten in de geschiedenis van de groothertogelijke familie en documenteren hun rol en belang op het toneel van de Europese politiek.
